Le volontaire et mort. Vive le volontaire!

Weet je nog, vroeger? Toen was het goed! Beter, zou ik bijna durven zeggen.

“Ja, dat weet ik nog, toen. Echt een fijne tijd, vroeger. Wat een makkelijk leven hadden we toen.“

Echt he. Ik verlang daar zo naar terug. Vrijwilligers waar je op kon bouwen. Die gewoon, 20, 30, soms 40 jaar op ‘hun’ dag hun werk deden.“

Precies! De generatie die altijd klaar stond. En gewoon hop aan de slag, zonder lastige vragen.”

Ja inderdaad! Hoe anders is dat nu. Ze vinden van alles van. Kan het niet beter zus… zouden we niet sneller zijn als we het zo doen…

“Vroeger… wat een mooie tijd was dat”.

Herkenbaar? ☺ En het klopt ook, vroeger was alles beter. Het wordt al duizenden jaren gezegd. Maar, helaas: vroeger komt niet meer terug. En dat is maar goed ook. Want vast en voorspelbaar wordt maar zo dogmatisch en rigide.
De trend is duidelijk. Mensen willen zich prima inzetten, ook als vrijwilliger. Sterker nog, de vrijwillige inzet is weer op een prima normaal niveau, aldus het CBS over 2023. Met als koplopers de 35- tot 45-jarigen (56%) en 65- tot 75-jarigen (55%). Kort door de bocht:

de groep die slecht slaapt vanwege de kleine kinderen, en de groep die doorgaans met de camper op pad is. Of bij de kleinkinderen. Maar er verandert natuurlijk veel. Van het systeem centraal naar de mens centraal. Van aannemen wat aangeboden wordt, naar bewust kiezen voor een taak. Van vast naar flexibel. Want met kinderen of een camper in je leven ga je bewust met je tijd om.

Ook dat blijkt duidelijk: mensen doen in de tijd meer verschillende soorten vrijwilligerswerk. Verbinden zich aan verschillende organisaties tegelijk. Een groter wordende groep geeft aan niet zeker te weten of ze hun huidige vrijwilligerswerk over een jaar nog doen. En tegelijkertijd neemt de incidentele, flexibele inzet toe.

Een gigantische kans dus. De wereld beweegt, en dat geeft je de kans om je organisatie mee te laten bewegen. Eindelijk kan de bezem erdoor – het is lente. Vaste dagen…, doei! Hop eruit en daarmee ook de vaste kliekjes en de vaste klachten. Die vrijwilliger met een tof idee voor een themafeest – kom maar op! En laat ‘m meteen z’n buren en kinderen meenemen. Intakes met nieuwe vrijwilligers – laat je vrijwilligers dat zelf eens doen. Waarom niet? Wie anders weet het beste hoe vrijwilligerswerk bij jouw organisatie echt is? Je organiseert er meteen een mega-betrokkenheid mee.

Of laat nieuwe vrijwilligers zichzelf meteen inplannen in het rooster. Uiteindelijk is het de bedoeling dat ze een keertje komen kijken. Lekker zelf laten kiezen wanneer, dat kunnen ze prima.

Al die mensen die nu binnenkomen – die gaan ook weer een keer weg. Misschien wat sneller dan vroeger. En dat is helemaal niet erg.

De vaste vrijwilliger, die is wel zo’n beetje overleden. Leve de vrijwilliger!

*Deze column is al eerder gepubliceerd in de AGORA nieuwsbrief juni 2024. Geschreven door Lennart Pilon in zijn rol als trainer en adviseur van het VITA-netwerk. VITA staat voor Vrijwillige Inzet Training en Advies. Het is een netwerk van verschillende adviseurs en trainers met aanvullende kennis en kunde op het terrein van vrijwillige inzet en organisatieontwikkeling. Meer weten? VITA – netwerk vrijwillige inzet training en advies (vita-netwerk.nl)